Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Ξέρεις τι θες...?




Θες λες…
να με αγαπήσεις…
να ζήσεις μέσα μου..
όνειρο αυγής,
να ξυπνάς ζητάς στο αίμα μου..
σαν ευχή…
που θέλει να θανατωθεί.
Πες μου…
διάολε πες μου όμως, τι θες…
Θες…
την κάβλα στο κορμί;…
και να ξεχνάς τα αστέρια,
που κοιτάζαμε αγκαλιά…
σαν νεογέννητα παιδιά.
Θες…
να είμαι εκεί προστάτης…
και άντρας σου εγώ..
να προλαμβάνω επιθυμίες,
ανάγκες και υπερβολές…
και να εκτελώ..
διάολε όλα να τα υπηρετώ…
μόνο να μην κατηγορηθώ…
ως βλάκας, ότι προσπαθώ…
στον κόσμο να δειχθώ.
Θες να είμαι,
πάνω σου…
μέσα σου…
γύρω σου…
κομμάτι της σάρκας σου…
φωνήεν της ανάσας σου,
βλέφαρο στα μάτια σου.
Λέγε Θες;…
Μόνο μην μου πεις…
ότι σε πιέζω σαν παιδί…
που ψάχνει το στήθος σου,
για να τραφεί.
Σου είπα…
μου ανήκες από την γέννηση.
Λέγε γαμώτο σου, τι θες…
Θες να σε πάρω από εκεί;
Να πάμε στον παράδεισο…
Θεοί,
ίσως και στην κόλαση…
ως κακοί άνθρωποι…
άπονοι εραστές της Ζωής,
δεν έχει σημασία…
θα είμαστε Μαζί.
Λέγε…
ξέρεις τι θες;….
Θες εμένα;..
άντρας σου…
εραστής σου…
και παιδί…
Απόλυτος…
Κτητικός…
Τρυφερός και σαδιστής.
ή θες…
να ζήσεις στο ψέμα που έφτιαξες…
εκεί,
να προσπαθείς να πείσεις εσένα…
ότι αγάπησες…
πίστεψες…
και θέλησες να ζήσεις αλήθεια,
για πρώτη σου φορά,….
ζωντανή;

(Dimitris Anemos)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου